ขยายผลปราบขบวนการค้าตัวเงินตัวทอง-รณรงค์หยุดกินสัตว์ป่า

กรุงเทพฯ 1 มี.ค.- กรมอุทยานฯ เร่งขยายผลปราบปรามขบวนการค้าตัวเงินตัวทอง หลังจับกุมผู้ค้าใน อ. อู่ทอง จ.สุพรรณบุรี พบตัวเงินตัวทองทั้งที่มีชีวิตและชำแหละแล้วเกือบ 100 ตัว รวมถึงเต่านา-เต่าหับ-เต่าดำ พร้อมรณรงค์หยุดบริโภคเนื้อสัตว์ป่าเพื่อป้องกันการลดจำนวนและสูญพันธุ์ของสัตว์ ตลอดจนลดความเสี่ยงจากการแพร่ระบาดของโรคสัตว์สู่คน

นายเผด็จ ลายทอง ผู้อำนวยการสำนักอนุรักษ์สัตว์ป่า กรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่า และพันธุ์พืชกล่าวว่า กรมอุทยานฯ จะขยายผลดำเนินคดีต่อขบวนการค้าสัตว์ป่า จากการเข้าจับกุมผู้ลักลอบค้าสัตว์ป่าได้ที่บ้านเลขที่ 274 หมู่ที่ 12 ตำบลบ้านโข้ง อำเภออู่ทอง จังหวัดสุพรรณบุรี โดยมีผู้ให้เบาะแสแก่เจ้าหน้าที่ว่า จะมีการลักลอบซื้อขายสัตว์ป่าคุ้มครองจำพวกสัตว์เลื้อยคลานได้แก่ ตัวเงินตัวทอง (เหี้ย) และเต่า

วานนี้เจ้าหน้าที่กรมอุทยานฯ ตำรวจกองบังคับการปราบปรามการกระทำความผิดเกี่ยวกับทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม (บก.ปทส.) และตำรวจสถานีตำรวจภูธรอู่ทองได้บุกเข้าตรวจสอบภายในบ้านหลังดังกล่าว ซึ่งมีนายมนต์ เณรจาที อายุ 73 ปีเป็นเจ้าของ ภายในบ้านมีสัตว์ป่าคุ้มครองจำพวกสัตว์เลื้อยคลาน 4 ชนิด ได้แก่ เหี้ยที่ยังมีชีวิตอยู่ในถุง 32 ตัว ซากเหี้ยวางกองอยู่กับพื้นและอยู่ในกะละมัง 59 ซาก เต่านา 20 ตัว เต่าหับ 2 ตัว และเต่าดำ 6 ตัวที่อยู่ในโอ่งมังกร 4 ใบ นายมนต์ให้การรับว่า รับซื้อเหี้ยและเต่ามาจากชาวบ้านเพื่อแปรรูปแล้วจำหน่ายให้กับนายประสิทธิ์ เหล็กเพชร อายุ 67 ปี พ่อค้าที่มารอรับซื้ออยู่พอดีเพื่อนำไปจำหน่ายต่อ

ภายในบ้านยังมีอีก 5 คนที่กำลังชำแหละเหี้ยประกอบด้วย

 1. นายณรงค์ จามะรี อายุ 38 ปี อยู่บ้านเลขที่ 18 หมู่ที่ 8 ตำบลบ้านโข้ง อำเภออู่ทอง จังหวัดสุพรรณบุรี

 2. นางสาวสร้อยฟ้า หงส์เวียงจันทร์ อายุ 41 ที่อยู่บ้านเลขที่ 127 หมู่ที่ 1 ตำบลบ้านโข้ง อำเภออู่ทอง จังหวัดสุพรรณบุรี

 3. นางปัญญา ทำจะดี อายุ 56 ปี ที่อยู่บ้านเลขที่ 40 หมู่ที่ 1 ตำบลบ้านโข้ง อำเภออู่ทอง จังหวัดสุพรรณบุรี

 4. นางสาวประภา ทำจะดี อายุ 52 ปี ที่อยู่บ้านเลขที่ 20 หมู่ที่ 1 ตำบลบ้านโข้ง อำเภออู่ทอง จังหวัดสุพรรณบุรี

 5. นางสาวอุไร จีนขี อายุ 51 ปี ที่อยู่บ้านเลขที่ 55 หมู่ที่ 1 ตำบลบ้านโข้ง อำเภออู่ทอง จังหวัดสุพรรณบุรี

เมื่อเจ้าหน้าที่สอบถาม ให้การว่า มาช่วยนายมนต์ชำแหละเหี้ยซึ่งได้รับค่าจ้างวันละ 300 บาท โดยไม่ทราบว่า เป็นสัตว์ป่าคุ้มครองที่มีไว้เป็นความผิด

นอกจากนี้แล้วยังพบอุปกรณ์ต่างๆ ที่ใช้ในการชำแหละซากสัตว์ 8 รายการได้แก่ มีด 14 เล่ม ขวาน 1 เล่ม ค้อน 2 ด้าม เครื่องชั่งกิโล 1 เครื่อง ไม้ทุบ 1 ด้าม ถังก๊าซหุงต้ม 4 ถัง หัวก๊าซ 3 หัว และถุงตาข่ายพลาสติกสีฟ้าไว้สำหรับเหี้ย 32 ถุง

ทั้งนี้นายมนต์ให้การว่า ไม่มีเอกสารหลักฐานการได้รับอนุญาตครอบครองหรือเพาะพันธุ์สัตว์ป่าแต่อย่างใด เจ้าหน้าที่จึงได้แจ้งให้ทราบว่า เหี้ยเป็นสัตว์ป่าคุ้มครองจำพวกสัตว์เลื้อยคลาน ลำดับที่91 ตามกฎกระทรวงกำหนดให้สัตว์ป่าบางชนิดเป็นสัตว์ป่าคุ้มครอง พ.ศ 2546 และการกระทำดังกล่าวเป็นความผิดตามพระราชบัญญัติสงวนและคุ้มครองสัตว์ป่า พ.ศ. 2562 ตาม มาตรา 17 ประกอบมาตรา 92 ข้อหาร่วมกันมีไว้ในครอบครองซี่งสัตว์ป่าคุ้มครองโดยไม่ได้รับอนุญาตจากพนักงานเจ้าหน้าที่ ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกิน 5 ปี และปรับไม่เกิน 5 แสนบาท หรือทั้งจำทั้งปรับและมาตรา 29 ประกอบมาตรา 89 ข้อหา “ร่วมกันค้าสัตว์ป่าคุ้มครองโดยไม่ได้รับอนุญาตจากพนักงานเจ้าหน้าที่ ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกิน 10 ปี และปรับไม่เกิน 1 ล้านบาท หรือทั้งจำทั้งปรับ

ส่วนนายประสิทธิ์ให้การรับว่า ตนเองเป็นเพียงผู้มารับซื้อซากเหี้ยที่ได้ทำการชำแหละแล้ว 59 ตัวเพื่อนำไปจำหน่ายต่อ โดยไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเหี้ยที่ยังมีชีวิตอยู่และเต่าที่พบในบ้าน เจ้าหน้าที่จึงได้แจ้งให้ทราบว่าการกระทำดังกล่าวเป็นการกระทำผิดตามพระราชบัญญัติสงวนและคุ้มครองสัตว์ป่า พ.ศ.2562 มาตรา 17 ประกอบมาตรา 92 ข้อหาร่วมกันมีไว้ในครอบครองซี่งสัตว์ป่าคุ้มครองโดยไม่ได้รับอนุญาตจากพนักงานเจ้าหน้าที่ ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกิน 5 ปี และปรับไม่เกิน 5 แสนบาท หรือทั้งจำทั้งปรับ และมาตรา 29 ประกอบมาตรา 89 ข้อหาร่วมกันค้าสัตว์ป่าคุ้มครองโดยไม่ได้รับอนุญาตจากพนักงานเจ้าหน้าที่ ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกิน 10 ปี และปรับไม่เกิน 1 ล้านบาท หรือทั้งจำทั้งปรับ จากนั้นจึงนำตัวผู้ต้องหาทั้งสองคนพร้อมด้วยของกลางส่งพนักงานสอบสวนสภ.อู่ทอง เพื่อดำเนินคดีตามกฎหมาย

สำหรับของกลางทั้งหมดได้แก่ ตัวเงินตัวทองที่ยังมีชีวิต เต่านา เต่าหับ และเต่าดำส่งให้สถานีเพาะเลี้ยงสัตว์ป่าเขาสน จังหวัดราชบุรีดูแล ส่วนซากตัวเงินตัวทอง 59 ซากนำไปทำลายที่เขตห้ามล่าสัตว์ป่าบึงฉวากตามหลักวิชาการแล้ว

ที่ผ่านมากรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่า และพันธุ์พืชได้รณรงค์หยุดการบริโภคเนื้อสัตว์ป่าผิดกฎหมายมาโดยตลอดเนื่องจากเมื่อหยุดบริโภคจะช่วยให้สัตว์ป่ามีชีวิตและทำหน้าที่ในธรรมชาติของเขา ซึ่งสอดคล้องกับภารกิจของกรมอุทยานฯ ในการอนุรักษ์ คุ้มครอง และฟื้นฟูทรัพยากรสัตว์ป่าและป่าไม้ โดยความต้องการเนื้อสัตว์ป่าเป็นปัจจัยหนึ่งที่ส่งผลให้เกิดการล่า ฆ่า และค้าสัตว์ป่าอย่างผิดกฎหมาย นำมาสู่การลดจำนวนของสัตว์ป่า จนบางชนิดเสี่ยงต่อการสูญพันธุ์ นอกจากนั้นยังเพิ่มความเสี่ยงของการติดโรคจากสัตว์ป่า ดังกรณีโรคเชื้อไวรัสที่ก่อให้เกิดโควิด-19 ซึ่งเป็นโรคติดต่อจากสัตว์ป่าสู่คน

ข้อมูลการวิจัยของ TRAFFIC และสมาคมสัตววิทยาแห่งลอนดอน (ZSL) ในเดือนมิถุนายน 2564 ที่ศึกษาการบริโภคเนื้อสัตว์ป่าของคนไทยในเขตเมือง พบว่า ร้อยละ 32 มีการบริโภคเนื้อสัตว์ป่า รวมถึงเนื้อสัตว์ป่าที่ผิดกฎหมาย และในจำนวนเท่าๆ กันนั้นมีแนวโน้มจะบริโภคอีกในอนาคต สำหรับกลุ่มประชากรในเขตเมืองที่บริโภคเนื้อสัตว์ป่าส่วนใหญ่ในประเทศไทย มีช่วงอายุระหว่าง 18-30 ปี มีฐานะและชื่นชอบการเดินทางท่องเที่ยว โดยเหตุผลหลักในการบริโภคเนื้อสัตว์ป่า คือ รสชาติ ความอยากรู้อยากลอง และความรู้สึกของความสำเร็จ ความตื่นเต้น แปลกใหม่ ไม่ใช่เพื่อการประทังชีวิต ดังนั้นจึงต้องรณรงค์เพื่อลดการบริโภคเนื้อสัตว์ป่าผิดกฎหมายและปรับเปลี่ยนทัศนคติของผู้บริโภคเนื้อเหล่านี้ในประเทศไทย อันจะนำไปสู่การเปลี่ยนพฤติกรรมเพื่อลดความต้องการในการบริโภคเนื้อสัตว์ป่าผิดกฎหมายในอนาคต.-สำนักข่าวไทย