4 เม.ย. – “ทนายตั้ม” เผยเหล็ก Tempcore นิยมใช้มากเพื่อรองรับอุตสาหกรรมที่เติบโต เนื่องจากสามารถผลิตได้จำนวนมากในระยะเวลาไม่นานและราคาไม่สูง แต่คุณภาพจะน้อยกว่ากระบวนการผลิตแบบเก่า โครงการใหญ่ๆ ในไทยส่วนใหญ่ใช้เหล็กจากจีน ยอมรับอุตสาหกรรมเหล็กในประเทศไทยสู้ประเทศจีนไม่ได้ส่วนหนึ่งมาจากนโยบายกำแพงภาษีของรัฐบาล
นายเกรียงไกร อินทจันทร์ หรือ ทนายตั้ม ผู้บริหารบริษัท วี บียอนด์ ดีเวลอปเม้นท์ จำกัด (มหาชน) ในฐานะผู้บริหารบริษัทเหล็กในประเทศไทย ให้สัมภาษณ์ กรณีผลกระทบจากกลุ่มทุนจีน ที่ทำให้ผู้ประกอบการเหล็กประเทศไทยเสียเปรียบทางการค้า และเพราะเหตุใดเหล็กจีนบางส่วนจึงไม่ได้มาตรฐาน โดยระบุว่า อุตสาหกรรมเหล็กในประเทศไทย เดิมทีจะผลิตเหล็กเองเพียงไม่กี่เจ้า ส่วนใหญ่เป็นการนำเข้าเหล็กมาจากต่างประเทศ โดยจะมีทั้งในส่วนของตะวันออกกลาง หรือ ญี่ปุ่น และจีน ซึ่งแต่ละในประเทศคุณภาพก็จะไม่เหมือนกัน ทั้งเนื้อเหล็ก แร่ที่นำมาผลิต รวมถึงกรรมวิธีในการผลิตเหล็ก ซึ่งมี 2 กรรมวิธีผลิตเหล็ก คือแบบเก่าที่เป็นการขึ้นแท่งเหล็ก นำมาวางไว้ให้เหล็กเย็นตัว ซึ่งเหล็กจะค่อย ๆ เย็นตัวและประสานเป็นเนื้อเดียวกัน ส่วนอีกกรรมวิธีผลิตเหล็กคือแบบ Tempcore โดยจะมีสัญลักษณ์ที่เหล็กเป็นตัว T อยู่ที่เหล็ก ซึ่งกรรมวิธีผลิตเหล็กแบบ Tempcore นั้น ใช้ระยะเวลาในการผลิตน้อย จึงทำให้ผลิตเหล็กได้มากเพื่อรองรับความต้องการของอุตสาหกรรมเหล็ก ซึ่งกรรมวิธีดังกล่าวนั้นสามารถนำมาใช้ในอุตสาหกรรมได้แต่จะต้องผ่านมาตรฐานของ มอก. โดยปัจจุบันพบว่าส่วนมากจะนิยมใช้กรรมวิธีผลิตเหล็กแบบ Tempcore มากกว่า เนื่องจากแบบเก่าใช้เวลานาน
นายเกรียงไกร กล่าวต่อว่า อุตสาหกรรมเหล็กในประเทศไทยนั้น ต้องยอมรับว่าเราสู้จีนไม่ได้ เนื่องจากนโยบายการค้าของจีนที่ส่งเสริมให้ผู้ผลิตส่งสินค้าออกนอกประเทศรวมถึงการตั้งโรงงานในต่างประเทศนั้น ทางรัฐบาลจีนจะส่งเสริมในเรื่องการลดหย่อนภาษี ในขณะที่สินค้าจีนหรือวัตถุดิบที่นำเข้าไทย จะมีสนธิสัญญาบางตัวที่ทำให้สินค้าดังกล่าว เป็นสินค้าปลอดภาษี ทำให้ผู้ผลิตจีนหรือผู้นำเข้าจีนสามารถกดราคาลงต่ำได้กว่าผู้ประกอบการไทยหรือผู้นำเข้าไทย ซึ่งต่างจากนโยบายการค้าของไทย ต่อให้ผู้นำเข้าหรือผู้ผลิตต้องการวัตถุดิบที่มาจากต่างประเทศก็ต้องเสียภาษีอยู่ดี ทำให้มีต้นทุนรวมสูงกว่า เมื่อเข้าไปประมูลงานทางภาครัฐก็ไม่สามารถสู้ราคาได้เหมือนกับผู้ที่ใช้วัตถุดิบจากจีน นอกจากนี้ในความคิดเห็นส่วนตัวมองว่า ตึกสูงขนาดนี้ควรใช้เหล็กจากกรรมวิธีแบบเก่า เพราะมีความเหนียวและแน่นกว่า สามารถรับน้ำหนักได้มากกว่าด้วย
ส่วนประเด็นที่ผู้ประกอบการจีนพยายามจี้ให้กระทรวงอุตสาหกรรมนำตัวอย่างเหล็กจากโรงงานไปตรวจที่สถาบันยานยนต์ด้วยนั้น ส่วนตัวมองว่า ไม่เข้าใจจุดประสงค์ของผู้ประกอบการเหมือนกัน เพราะที่จริงแล้วสถาบันยานยนต์ ถึงแม้จะมีอำนาจในการตรวจเหล็กเพื่อขอออก มอก. แต่อย่าลืมว่าสถาบันยานยนต์นั้นตรวจเหล็กเพื่อนำไปผลิตรถยนต์ ซึ่งต่างจากสถาบันเหล็กและเหล็กกล้าแห่งประเทศไทยที่ตรวจคุณภาพเหล็กโดยตรง และจากประสบการณ์ที่ครอบครัวทำธุรกิจเหล็กมานาน ส่วนตัวค่อนข้างเชื่อมั่นเหล็กที่มาจากตะวันออกกลางมาก เนื่องจากวัตถุดิบแร่โมเลกุลของเหล็กแตกต่างกัน ประกอบกับการควบคุมคุณภาพของเหล็กค่อนข้างมีคุณภาพสูง
นอกจากนี้ยังมองว่าเหล็กที่ส่งมาจากจีนก็อาจจะไม่ได้เป็นเหล็กที่ผลิตในจีนทั้งหมด ซึ่งบางครั้งอาจจะมีการสั่งเหล็กมาจากที่อื่นแล้วนำเข้ามาที่ประเทศจีนก่อนจะส่งเข้าประเทศไทย เนื่องจากการส่งจากประเทศจีนไม่เสียภาษี ก็เป็นไปได้ว่าเหล็กดังกล่าวไม่ได้ผ่านการผลิตจากจีนโดยตรง
จากเหตุการณ์ดังกล่าว อาจจะต้องมีการตรวจสอบอีกในหลากหลายประเด็น จึงอยากฝากสื่อมวลชน ให้ช่วยติดตามหากเหตุการณ์ดังกล่าวที่เกิดขึ้น เป็นผลมาจากนโยบายการค้าของรัฐบาล ทำให้ผู้ค้าในต่างประเทศ อาศัยสนธิสัญญาการค้าไม่เสียภาษี เข้ามาทำธุรกิจโดยที่ผู้ประกอบการไทย ไม่สามารถแข่งขันได้ ซึ่งรัฐบาลควรจะมีการพิจารณาสิ้นค้าปลอดภาษี เป็นรายธุรกิจหรือเป็นรายตัวสินค้า ไม่ใช่การเปิดโอกาสให้ทุกสิ้นค้า เจ้ามาค้าขายโดยปลอดภาษีทั้งหมด หรือเรียกได้ว่ามาค้าขายเปรียบเสมือนคนไทยคนหนึ่ง.-414-สำนักข่าวไทย
